ಪ್ಯಾರಿಸ್ ಪ್ರಸಂಗ

ನನ್ನ ಮೊದಲ ನೌಕರಿ ಚೆನ್ನೈನಲ್ಲಿ ಆಗಿತ್ತು. ಇಸವಿ ೧೯೯೭ರ ಜುಲಾಯಿ ತಿಂಗಳು. ಈ ಘಟನೆ ನಡೆದದ್ದು ನಾನು ಚೆನ್ನೈಗೆ ಕಾಲಿಟ್ಟ ಮೊದಲ ದಿನವೇ. ಗೆಳೆಯ ವಿಕ್ರಮ್ ಪಾಟೀಲ ಅದಾಗಲೇ ಅಲ್ಲಿ ನೌಕರಿ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದು, ’ಬ್ಯಾಚೆಲರ್ಸ್ ಪ್ಯಾರಡೈಸ್’ ಎಂದೇ ಹೆಸರುವಾಸಿಯಾಗಿರುವ ಟ್ರಿಪ್ಲಿಕೇನ್-ನಲ್ಲಿ ವಾಸವಾಗಿದ್ದ. ಮಧ್ಯಾಹ್ನ ಸುಮಾರು ೨ ಗಂಟೆಗೆ ಚೆನ್ನೈ ತಲುಪಿದ ನನ್ನನ್ನು, ಸ್ಟೇಷನ್-ನಿಂದ ರೂಮಿಗೆ ತಲುಪಿಸಿ ಮತ್ತೆ ಆಫೀಸಿಗೆ ತೆರಳಿದ. ಸಂಜೆ ಸುಮಾರು ೫.೩೦ಕ್ಕೆ ಆಫೀಸಿನಿಂದ ಬಂದು, ’ಇಲ್ಲೇ ಹೋಗಿ ಬರುತ್ತೇನೆ. ನನ್ನ ಗೆಳೆಯನೊಬ್ಬ ಬರಲಿದ್ದಾನೆ. ಸ್ವಲ್ಪ ಕಾಯಲು ಹೇಳು’ ಎಂದು ತಿಳಿಸಿ ಎಲ್ಲೋ ಹೋದ.

ಬೆಂಗಳೂರಿನಲ್ಲಿ ’ಮಜೆಸ್ಟಿಕ್’, ಮಂಗಳೂರಿನಲ್ಲಿ ’ಸ್ಟೇಟ್-ಬ್ಯಾಂಕ್’ ಇದ್ದಂತೆ ಚೆನ್ನೈ ನಗರದ ಕೇಂದ್ರ ಬಸ್ಸು ನಿಲ್ದಾಣಕ್ಕೆ ’ಪ್ಯಾರೀಸ್’ ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ ಎಂದು ನನಗೆ ಗೊತ್ತೇ ಇರಲಿಲ್ಲ.

ಸ್ವಲ್ಪ ಹೊತ್ತಿನಲ್ಲಿ ಆ ಗೆಳೆಯ ಆಗಮಿಸಿದ. ವಿಕ್ರಮ್ ಈಗ ಬರಲಿದ್ದಾನೆ, ಸ್ವಲ್ಪ ಹೊತ್ತು ಕಾಯುವಿರಂತೆ ಎಂದು ಕುಳಿತುಕೊಳ್ಳಲು ಹೇಳಿದೆ. ’ನೋ ಪ್ರಾಬ್ಲೆಮ್, ಐ ವಿಲ್ ವೈಟ್. ಬೈ ದ ವೇ ಐ ಯಾಮ್ ಪುರುಷೋತ್ತಮ್, ಯು ಕ್ಯಾನ್ ಕಾಲ್ ಮಿ ಪುರುಷ್’ ಎಂದು ನನ್ನನ್ನು ದಂಗುಬಡಿಸಿದ!

ನಾನು: ನೀವು ವಿಕ್ಕಿಗೆ ಹೇಗೆ ಪರಿಚಯ?

ಪುರುಷ್: ಒಟ್ಟಿಗೆ ಧಾರವಾಡದಲ್ಲಿ ಓದಿದ್ವಿ.

ನಾನು: ಈಗ ಏನು ಮಾಡ್ತಾ ಇದ್ದೀರಾ?

ಪುರುಷ್: ಸಿ.ಎ ಮಾಡ್ತಾ ಇದ್ದೀನಿ.

ನಾನು: ಎಲ್ಲಿ?

ಪುರುಷ್: ಪ್ಯಾರೀಸ್-ನಲ್ಲಿ

ನಾನು: ಓ, ಪ್ಯಾರಿಸ್! ಈಗ ’ಅಲ್ಲಿಂದಾ’ ಬಂದ್ರಾ?! (ನಾನು ಯೋಚನೆ ಮಾಡ್ತಾ ಇದ್ದಿದ್ದು ಫ್ರಾನ್ಸ್ ರಾಜಧಾನಿ - ಆತ ಪುರುಷ್ ಎಂದು ಪರಿಚಯ ಮಾಡಿಕೊಂಡಿದ್ದು ನಾನು ಈ ತರಹ ಯೋಚಿಸಲು ಇನ್ನಷ್ಟು ಪುಷ್ಟಿ ನೀಡಿತು)

ಪುರುಷ್: ಯಾ.

ನಾನು: ಮತ್ತೆ ಈಗ? ಧಾರವಾಡಕ್ಕಾ?

ಪುರುಷ್: ಧಾರ್ವಾಡಾಆ‌ಆ‌ಅ..?! ಇಲ್ಲಪ್ಪಾ. ವಾಪಸ್ ಪ್ಯಾರೀಸ್-ಗೆ.

ನಾನು: ???!!! (ಎಲಾ ಇವನಾ. ತಮಾಷೆ ಮಾಡ್ತಿದ್ದಾನೋ ಹೇಗೆ ಎಂದು ಮತ್ತಷ್ಟು ಗೊಂದಲಕ್ಕೊಳಗಾದರೂ, ಮತ್ತೆ ಕೇಳಿದೆ...) ವಾಪಸ್ ಪ್ಯಾರಿಸ್?! ಮತ್ತೆ ಅಷ್ಟು ದೂರಾ ಬಂದಿದ್ದು ಬರೀ ವಿಕ್ಕಿನ ಭೇಟಿ ಮಾಡ್ಲಿಕ್ಕೋ?!

ಪುರುಷ್: ಇಲ್ಲ. ಸ್ವಲ್ಪ ಝೆರಾಕ್ಸ್ ಮಾಡ್ಲಿಕ್ಕೆ ಇತ್ತು. ಅದ್ಕೆ ಬಂದೆ. ಹಾಗೆ ವಿಕ್ಕಿ ಭೇಟಿ ಮಾಡೋಣ ಎಂದು ಈ ಕಡೆ ಬಂದೆ.

ನಾನು: ಏನು??????????? ಝೆರಾಕ್ಸ್ ಮಾಡ್ಲಿಕ್ಕಾ!!!!!!!!!! (ಈಗಂತು ನನಗೆ ಫುಲ್ಲು ತಲೆ ಕೆಟ್ಟೋಗಿತ್ತು. ಬರೀ ಝೆರಾಕ್ಸ್ ಮಾಡ್ಲಿಕ್ಕೆ ಪ್ಯಾರಿಸ್-ನಿಂದ ಇಲ್ಲಿಗೆ ಬರೋದು ಅಂದ್ರೆ... ಎಲ್ಲಿ ವಿಮಾನದಲ್ಲಿ ಫುಲ್ ಲೋಡ್ ತಂದಿದ್ದಾನೋ ಎಂಬ ಎಕ್ಸ್-ಟ್ರೀಮ್ ಯೋಚನೆಗಳೆಲ್ಲಾ ಬರತೊಡಗಿದವು)

ಪುರುಷ್: ಹೌದು. ಬಲ್ಕ್ ಝೆರಾಕ್ಸ್ ಮಾಡಿದ್ರೆ ಇಲ್ಲಿ ಸ್ವಲ್ಪ ಕಡಿಮೆ.

ನಾನು: !!!!!!!!!!!!!!!!!!!! (ಈಗಂತೂ ತಲೆ ಕೂದಲನ್ನು ಹಿಡಿದು ಜಗ್ಗುವಷ್ಟು ತಲೆ ಕೆಟ್ಟಿತ್ತು. ಇಂವ ನನ್ನನ್ನು ಫೂಲ್ ಮಾಡ್ತಿದ್ದಾನೋ ಹೇಗೆ? ಏನ್ರೀ ತಮಾಷೆ ಮಾಡ್ತಿದ್ದೀರಾ ಎಂದು ಗದರಿಸಿಬಿಡೋಣವೆನಿಸಿದರೂ ಸುಮ್ಮನಾದೆ. ಯಾಕೆಂದರೆ ಪುರುಷ್ ಗಂಭೀರನಾಗಿ ಮಾತನಾಡುತ್ತಿದ್ದ. ಪ್ಯಾರಿಸ್ ದುಬಾರಿ ಊರಾದರೂ ಝೆರಾಕ್ಸ್-ಗೋಸ್ಕರ ಇಲ್ಲಿವರೆಗೆ.... ಛೇ ಇರಲಿಕ್ಕಿಲ್ಲ ಎಂದೆನಿಸಿತು. ಎಲ್ಲಾ ಗೊಂದಲಮಯವಾಗಿತ್ತು.)

ಆಗ ವಿಕ್ರಮ್ ಬಂದು, ಅವರಿಬ್ಬರು ಮತ್ತೆಲ್ಲೋ ಹೋದರು. ನಂತರ ವಿಕ್ರಮ್ ಮರಳಿದ ಬಳಿಕ ನಾನು ಆತನಿಗೆ ನಡೆದದ್ದನ್ನು ತಿಳಿಸಿದಾಗ, ಆತ ಹೊಟ್ಟೆ ಹುಣ್ಣಾಗುವಂತೆ ನಕ್ಕು, ’ಲೇ ಹಾಪ, ಪ್ಯಾರೀಸ್ ಇಲ್ಲೇ ಐತ್-ಲೇ. ಬಸ್-ಸ್ಟ್ಯಾಂಡಿಗೆ ಪ್ಯಾರೀಸ್ ಅಂತಾರೆ’ ಎನ್ನುತ್ತಾ ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ನಕ್ಕ. ಅಷ್ಟಕ್ಕೆ ಸುಮ್ಮನಾಗದೆ, ಟ್ರಿಪ್ಲಿಕೇನ್-ನಲ್ಲಿ ವಾಸವಾಗಿದ್ದ ಎಲ್ಲಾ ಕನ್ನಡಿಗರಿಗೆ ಮತ್ತು ಪರಿಚಯವಿದ್ದ ತಮಿಳರಿಗೆ ಮುಂದಿನ ನಾಲ್ಕೈದು ದಿನಗಳವರೆಗೆ ಈ ’ಪ್ಯಾರಿಸ್ ಪ್ರಸಂಗ’ವನ್ನು ವಿವರಿಸಿ ಇನ್ನಷ್ಟು ನಕ್ಕ. ತನ್ನ ಆಫೀಸಿನಲ್ಲೂ ಸಹೋದ್ಯೋಗಿಗಳಿಗೆ ಸಿಹಿ ಹಂಚಿದಂತೆ ಈ ಸುದ್ದಿಯನ್ನು ಹಂಚಿ ಮತ್ತಷ್ಟು ಆನಂದಿಸಿದ. ವಿಕ್ರಮ್ ಒಬ್ಬ ಮರೆಗುಳಿ. ನಾಲ್ಕು ದಿನಗಳ ಬಳಿಕ ಆ ಘಟನೆಯನ್ನೇ ಮರೆತುಬಿಟ್ಟ. ಇಲ್ಲವಾದಲ್ಲಿ ಇನ್ನೆಷ್ಟು ಜನರಿಗೆ ವಿವರಿಸಿ ನಗುದಿತ್ತೋ!

ಅವಿತಿರುವ ಚೆಲುವೆಯತ್ತ...

ನಾಲ್ಕು ವರ್ಷಗಳ ಹಿಂದೆ ಜಲಧಾರೆಯೊಂದಕ್ಕೆ ಭೇಟಿ ನೀಡಿ ಹಿಂತಿರುಗುವಾಗ ಕಡಿದಾದ ಏರುದಾರಿಯಲ್ಲಿ ಬಳಲಿ ಒಂದೆಡೆ ಕುಳಿತು ವಿಶ್ರಮಿಸುತ್ತಿದ್ದೆ. ಆಗ ದೂರದಲ್ಲಿ ಮಗದೊಂದು ಬೆಟ್ಟದಲ್ಲಿ ಜಲಧಾರೆಯೊಂದು ನೇರ ರೇಖೆಯಂತೆ ಧುಮುಕುತ್ತಿರುವುದು ಕಾಡಿನ ನಡುವಿನಿಂದ ಅಸ್ಪಷ್ಟವಾಗಿ ಕಾಣುತ್ತಿತ್ತು. ಜೊತೆಯಲ್ಲಿದ್ದ ಹಳ್ಳಿಗರಲ್ಲಿ ವಿಚಾರಿಸಿದಾಗ ಅದೇ ಹಳ್ಳಿಯ ಪರಿಧಿಯೊಳಗಿರುವ ಇನ್ನೊಂದು ಜಲಧಾರೆಯದು ಎಂದು ತಿಳಿದುಬಂತು. ಮಳೆಗಾಲದಲ್ಲಿ ಹೋಗಲು ಅಸಾಧ್ಯ ಮತ್ತು ಮಳೆ ಸ್ವಲ್ಪ ಕಡಿಮೆಯಾದರೆ ಜಲಧಾರೆಯಲ್ಲಿ ನೀರೇ ಇರುವುದಿಲ್ಲ ಎಂಬುವುದನ್ನೂ ಹಳ್ಳಿಗರು ತಿಳಿಸಿದರು. ಅಂತೂ ನಾಲ್ಕು ವರ್ಷಗಳ ಬಳಿಕ ಮೊನ್ನೆ ರವಿವಾರ ಸರಿಯಾದ ’ಟೈಮಿಂಗ್’ ನೋಡಿ ಜಲಧಾರೆಯೆಡೆ ಹೊರಟೆ. ನನ್ನೊಡನೆ ಮೂರ್ನಾಲ್ಕು ಚಾರಣಿಗರು ಬರಬಹುದು ಎಂದುಕೊಂಡರೆ ಸಂಖ್ಯೆ ೧೪ ತಲುಪಿತ್ತು! ಆದರೆ ಎಲ್ಲರೂ ಪ್ರಕೃತಿ ಪ್ರಿಯರು ಎಂಬುವುದು ಸಮಾಧಾನದ ವಿಷಯ.


ಸಾಧಾರಣವಾಗಿರುವ ಮತ್ತು ನೇರವಾಗಿ ಧುಮುಕುವ ಸರಳ ಜಲಧಾರೆಯಾಗಿರಬಹುದೆಂಬ ನನ್ನ ಊಹೆ ತಪ್ಪಾಗಿತ್ತು! ಪ್ರಕೃತಿ ತನ್ನ ಆರಾಧಕರನ್ನು ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ಆಶ್ಚರ್ಯಚಕಿತರನ್ನಾಗಿ ಮಾಡುತ್ತದೆ ಎಂಬ ಮಾತಲ್ಲಿ ಯಾವುದೇ ಸಂಶಯವಿಲ್ಲ. ನಾನು ಇದುವರೆಗೆ ಭೇಟಿ ನೀಡಿರುವ ಅತ್ಯುತ್ತಮ ಜಲಧಾರೆಗಳಲ್ಲಿ ಇದೂ ಒಂದು. ಆ ನೋಟ, ಆ ಅನುಭವ ಮತ್ತು ಆ ಪರಿಸರ ಎಲ್ಲವೂ ಸ್ವರ್ಗಸದೃಶ. ಈ ಜಲಧಾರೆಗೆ ದಾರಿ ಬೆಟ್ಟವೊಂದರ ಇಳಿಜಾರಿನಲ್ಲಿ ಸಾಗಿ ನಂತರ ಹಳ್ಳಗುಂಟ ಸಾಗುತ್ತದೆ. ಕೊನೆಯ ೨೦ ನಿಮಿಷಗಳ ಚಾರಣ ವಿವಿಧ ಗಾತ್ರಗಳ ಕಲ್ಲು ಬಂಡೆಗಳ ರಾಶಿಯನ್ನು ಏರುತ್ತಾ ಸಾಗಬೇಕಾಗುವುದರಿಂದ ಎಚ್ಚರಿಕೆಯಿಂದ ಹೆಜ್ಜೆ ಇಡಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ. ಇಂತಹ ಒಂದು ಬಂಡೆಯನ್ನೇರಿ ಮುಂದಿನ ದಾರಿಗಾಗಿ ಕತ್ತೆತ್ತಿದರೆ ಕಾಣುವುದು ಜಲಧಾರೆಯ ಅದ್ಭುತ ಮತ್ತು ಅಪ್ರತಿಮ ನೋಟ. ಆ ಕ್ಷಣದಲ್ಲಿ ಕಂಡುಬಂದ ಈ ಜಲಧಾರೆಯ ಸೊಬಗು ವರ್ಣಿಸಲಸಾಧ್ಯ. ಇಂತಹ ತಾಣಗಳನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸಿ, ಅಲ್ಲಿಗೆ ಭೇಟಿ ನೀಡಲು ಅವಕಾಶವನ್ನೂ ಕಲ್ಪಿಸುವ ಆ ಸೃಷ್ಟಿಕರ್ತನಿಗೆ ಅನಂತ ಧನ್ಯವಾದಗಳು.