ದಬ್ಬೆ ಜಲಧಾರೆ

ದಿನಾಂಕ: ೨೮ ಸೆಪ್ಟೆಂಬರ್ ೨೦೦೫

ಕಿರಣ್ ಕೃಷ್ಣ ಬೆಂಗಳೂರಿನ ಚಾರಣಿಗ. ಪ್ರತಿ ವರ್ಷ ಮಳೆಗಾಲದಂದು ಆರೇಳು ಗೆಳೆಯರ ಒಂದು ಗುಂಪು ಕಟ್ಟಿಕೊಂಡು ಉತ್ತರ ಕನ್ನಡದ ನಾಲ್ಕಾರು ಜಲಧಾರೆಗಳಿಗೆ ಸುತ್ತಾಡುತ್ತಾರೆ. ೨೦೦೫ ಅಗೋಸ್ಟ್ ತಿಂಗಳಲ್ಲಿ ಇದೇ ರೀತಿ ’ಜಲಧಾರೆ ಪ್ರವಾಸ’ಕ್ಕೆ ಹೊರಟಿದ್ದರು. ದಬ್ಬೆ ಜಲಧಾರೆಯೊಂದನ್ನು ಬಿಟ್ಟು ಅವರು ನೋಡಲಿರುವ ಎಲ್ಲಾ ಜಲಧಾರೆಗಳನ್ನು ನಾನು ಅದಾಗಲೇ ನೋಡಿ ಆಗಿತ್ತು. ’ಹೇಗೂ ನೀವು ದಬ್ಬೆ ನೋಡಿಲ್ಲ. ೨ನೇ ದಿನ ನಾವು ದಬ್ಬೆಗೆ ಹೊರಟಿದ್ದೀವಿ. ಆ ದಿನ ನಮ್ಮನ್ನು ಸೇರಿಕೊಳ್ಳಬಹುದಲ್ಲಾ..’ ಎಂದು ಕಿರಣ್ ಹೇಳಿದಾಗ ನನಗೂ ಹೌದೆನಿಸಿತು. ನಾನು ಕಾರ್ಗಲ್ ತಲುಪಿ ಕಿರಣ್ ಮತ್ತವರ ಗೆಳೆಯರ ಗುಂಪಿಗಾಗಿ ಕಾಯತೊಡಗಿದೆ.


ದಬ್ಬೆ ಜಲಧಾರೆ ಮತ್ತು ಕಾನೂರು ಕೋಟೆಗೆ ಚಾರಣ ತೆರಳುವವರಿಗೆ ಅಧಿಕೃತ ಮಾರ್ಗದರ್ಶಿ ಸಾಗರದ ಮಹೇಶ, ಮುಂಜಾನೆ ೬ಕ್ಕೇ ಈತ ಹಾಜರಾದ. ಹೊಸಗದ್ದೆಯಲ್ಲಿ ನಾಗರಾಜ್ ಅವರ ಮನೆಯಂಗಳದಲ್ಲಿ ಸ್ವಲ್ಪ ವಿಶ್ರಾಮ. ನನಗೆ ಇದು ನಾಗರಾಜ್ ಮತ್ತು ಅವರ ಮನೆ ಮಂದಿಯೊಂದಿಗೆ ಪ್ರಥಮ ಭೇಟಿ. ದಬ್ಬೆ ಜಲಧಾರೆಗೆ ಬರುವ ಚಾರಣಿಗರನ್ನೆಲ್ಲ ಮಹೇಶ, ಈ ಮನೆಗೆ ಕರೆತಂದೆ ಮುಂದುವರಿಸುತ್ತಾನೆ.


ಇಲ್ಲಿಂದ ಮುಂದೆ ಗದ್ದೆ, ತೋಟ, ಬಯಲುಗಳ ದಾರಿಯಲ್ಲಿ ಮಧ್ಯೆ ತೊರೆಯೊಂದನ್ನು ೨ ಸಲ ದಾಟಿ ೪೫ ನಿಮಿಷ ಚಾರಣ ಮಾಡಿದರೆ ಜೈನರ ಮನೆ. ಇದಕ್ಕೆ ದಬ್ಬೆ ಮನೆಯೆಂದೂ ಹೆಸರು. ಜಲಧಾರೆ ವೀಕ್ಷಿಸಲು ಬರುವ ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬರೂ ಈ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಹೆಸರು ಮತ್ತು ವಿಳಾಸವನ್ನು ಬರೆಯಬೇಕು. ಹಿಂದೊಮ್ಮೆ ಹೀಗೆ ಬಂದವರು ಅಸಭ್ಯವಾಗಿ ವರ್ತಿಸಿದ್ದರಿಂದ ಈಗ ಈ ಕ್ರಮ. ಎಲ್ಲರನ್ನು ವೃತ್ತಾಕಾರದಲ್ಲಿ ನಿಲ್ಲಿಸಿ ಮಹೇಶ ಮಾತನಾಡತೊಡಗಿದ. ’ಇದುವರೆಗೆ ದಾರಿ ಬಹಳ ಸುಲಭವಾಗಿತ್ತು. ಇಲ್ಲಿಂದ ಮುಂದೆ ನೋಡಿದರೂ ದಾರಿ ಸುಲಭವಾಗಿರುವಂತೆ ತೋರುತ್ತದೆ. ಆದರೆ ಶೀಘ್ರದಲ್ಲೇ ನಿಮಗೆಲ್ಲರಿಗೂ ಗೊತ್ತಾಗಲಿದೆ ದಾರಿಯ ಬಗ್ಗೆ. ಬಹಳ ಎಚ್ಚರಿಕೆಯಿಂದ ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬರೂ ಸಾಗಬೇಕು. ಎಲ್ಲರೂ ಕ್ಷೇಮವಾಗಿ ಹಿಂತಿರುಗಿ ಬರಬೇಕು. ಹೆಜ್ಜೆ ಹೆಜ್ಜೆಗೂ ಎಚ್ಚರಿಕೆಯಿರಲಿ’ ಎಂದು ಮಾತು ಮುಗಿಸಿದ.


ದಬ್ಬೆ ಮನೆಯ ಮುಂದೆ ನೋಡಿದರೆ ೧೦೦ ಮೀಟರುಗಳಷ್ಟು ದೂರ ಗದ್ದೆಗಳು. ನಂತರ ಕಾಡು. ಈ ಗದ್ದೆಗಳ ಏರಿನಲ್ಲಿ ಸಾಗುತ್ತಿರುವಾಗ ಅಲ್ಲೆಲ್ಲಾ ಜಾರುತ್ತಿತ್ತು. ’ನಿಧಾನವಾಗಿ ನಡೆಯಬೇಕು, ಜಾರುತ್ತಿದೆ. ಬಿದ್ದರೆ ಮೈಯೆಲ್ಲಾ ಕೆಸರು’ ಎಂದು ಮನದಲ್ಲೇ ನನಗೆ ನಾನೇ ಹೇಳಿಕೊಂಡು ಎರಡು ಹೆಜ್ಜೆ ಇಡುವಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಜಾರಿ ಗದ್ದೆಗೆ ಬಿದ್ದುಬಿಟ್ಟೆ. ಎಮ್ಮೆ ಕೆಸರಲ್ಲಿ ಉರುಳಾಡಿ ಎದ್ದಾಗ ಹ್ಯಾಗೆ ಕಾಣುತ್ತೋ ಹಾಗೆ ನಾನು ಈಗ ಕಾಣುತ್ತಿದ್ದೆ. ಎಲ್ಲರಿಗೂ ನಗು ಬರುತ್ತಿತ್ತು. ಆದರೆ ನಾನು ಅವರ ಅತಿಥಿಯಾಗಿದ್ದರಿಂದ, ಸೌಜನ್ಯಕ್ಕಾಗಿ ನನ್ನ ಮುಂದೆ ನಗದೇ ಕದ್ದು ಮುಚ್ಚಿ ನಗುತ್ತಿದ್ದರು. ನನ್ನ ಅವತಾರ ನೋಡಿ ನಗು ತಡೆಹಿಡಿಯಲೂ ಅಸಾಧ್ಯವಾಗಿತ್ತು.


ಗದ್ದೆಗಳ ಅಂಚು ತಲುಪಿದ ಕೂಡಲೇ ಪ್ರಪಾತ. ಇಷ್ಟು ಆಳದ ಪ್ರಪಾತವೊಂದು ಇಲ್ಲಿ ಅಡಗಿ ಕುಳಿತಿದೆ ಎಂದು ಕಲ್ಪಿಸಲು ಸಾಧ್ಯವೇ ಇಲ್ಲ. ಮರ ಗಿಡಗಳ ಬೇರು, ಕೊಂಬೆ ಇತ್ಯಾದಿಗಳನ್ನು ಆಧಾರವಾಗಿ ಹಿಡಿದು ಕೆಳಗಿಳಿಯಲಾರಂಭಿಸಿದೆವು. ೧೦ ನಿಮಿಷದ ಬಳಿಕ ದಬ್ಬೆ ಜಲಧಾರೆ ಗೋಚರಿಸುವುದು. ಇನ್ನೂ ಕೆಳಕ್ಕೆ ಇಳಿದು ಜಲಧಾರೆಯ ಬುಡಕ್ಕೆ ತೆರಳಬಹುದು. ಆದರೆ ನೀರಿನ ಹರಿವು ಹೆಚ್ಚಿದ್ದರಿಂದ ಕೆಳಗೆ ಹೋಗುವುದು ಬೇಡವೆಂದು ಮಹೇಶ ನಿರ್ಧರಿಸಿದ. ಡಿಸೆಂಬರ್ ನಂತರ ಬಂದರೆ ಸಲೀಸಾಗಿ ಕೆಳಗಿಳಿಯಬಹುದು. ಈಗ ನಾವು ಕಣಿವೆಯ ಮಧ್ಯದಲ್ಲೇ ನಿಂತು ದಬ್ಬೆಯನ್ನು ನೋಡಿ ತೃಪ್ತಿಪಟ್ಟೆವು.


ದಬ್ಬೆ ಜಲಧಾರೆ ೨೫೦ ಅಡಿಯಷ್ಟು ಎತ್ತರದಿಂದ ಧುಮುಕುತ್ತದೆ. ಕಣಿವೆಯ ಮೇಲ್ಮೈಯನ್ನು ಸ್ಪರ್ಶಿಸುತ್ತಾ ಕೆಳಗೆ ಬರುತ್ತಿದ್ದಂತೆ ಜಲಧಾರೆಯ ಅಗಲವೂ ವಿಸ್ತಾರಗೊಳ್ಳುತ್ತದೆ. ದಬ್ಬೆ ಮನೆಗೆ ಬರುವಾಗ ದಾಟಿದ ತೊರೆಯೇ ನಂತರ ಮುಂದೆ ಇನ್ನೆರಡು ತೊರೆಗಳನ್ನು ತನ್ನಲ್ಲಿ ಸೇರಿಸಿಕೊಂಡು ಮುಂದೆ ಹರಿದು ದಬ್ಬೆ ಜಲಧಾರೆಯನ್ನು ನಿರ್ಮಿಸುತ್ತದೆ. ಜಲಧಾರೆ ಧುಮುಕುವಲ್ಲೇ ಆರಂಭವಾಗುವ ಕಣಿವೆ ನಂತರ ಬಹಳ ಕಿರಿದಾಗಿದೆ. ದೂರದಲ್ಲೊಂದು ಜಿಂಕೆಯೋ, ಕಡವೆಯೋ ನಮಗೆ ಕಂಡುಬಂತು. ಹಿಂತಿರುಗುವಾಗ ಸಿಗುವ ತೊರೆಯಲ್ಲಿ ಹೊರಳಾಡಿ ಬಟ್ಟೆಗೆ, ಮೈಗೆ ಮೆತ್ತಿದ್ದ ಕೆಸರನ್ನು ತೊಳೆದುಕೊಂಡೆ. ಮತ್ತೊಂದು ಸಲ ನಾಗರಾಜ್ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ವಿಶ್ರಾಂತಿ ಪಡೆದು, ಭೀಮೇಶ್ವರದತ್ತ ತಂಡ ಹೊರಟಿತು.

ಭೀಮೇಶ್ವರ ತಿರುವು ತಲುಪಿದಾಗ ಅದಾಗಲೇ ೪.೧೫ ಆಗಿತ್ತು. ಈಗ ಮಳೆ ಬೀಳಲಾರಂಭಿಸಿತು. ಭಟ್ಕಳಕ್ಕೆ ಕೊನೆಯ ಬಸ್ಸು ಭೀಮೇಶ್ವರಕ್ಕೆ ೫.೨೦ಕ್ಕೆ ಆಗಮಿಸುತ್ತದೆ. ಇದು ತಪ್ಪಿದರೆ ನಂತರ ನನಗೆ ಉಡುಪಿಗೆ ಬಸ್ಸಿಲ್ಲ. ಭೀಮೇಶ್ವರವನ್ನು ಒಂದೆರಡು ಸಲ ನೋಡಿದ್ದರೂ ಮತ್ತೆ ನೋಡಬೇಕೆಂಬ ಆಸೆ. ಉಳಿದವರು ಇನ್ನೂ ವಾಹನದಿಂದ ಇಳಿದಿರಲಿಲ್ಲ. ರೈನ್ ಕೋಟ್ ಧರಿಸಿ, ಕಿರಣ್-ಗೆ ಮುಂದೆ ಹೋಗುವೆನೆಂದು ತಿಳಿಸಿ, ಭೀಮೇಶ್ವರದತ್ತ ಹೊರಟೆ.


ಮಳೆಗಾಲದಲ್ಲಿ ಇದು ಭೀಮೇಶ್ವರಕ್ಕೆ ನನ್ನ ಪ್ರಥಮ ಭೇಟಿ. ಅರ್ಚಕರು ಇರಲಿಲ್ಲ. ನಿರ್ಜನ ಪ್ರದೇಶ. ದೇವಸ್ಥಾನ ತಲುಪಿ, ಜಲಧಾರೆಯ ಅಂದವನ್ನು ಕ್ಯಾಮರಾದಲ್ಲಿ ಸೆರೆಹಿಡಿದು ಮರಳಿ ಅರ್ಚಕರ ಮನೆಗೆ ಬರಬೇಕಾದರೆ ಸಮಯ ೫ ಆಗಿತ್ತು. ಮಳೆಯಲ್ಲೇ ಓಡಲು ಶುರುಮಾಡಿದೆ. ಸ್ವಲ್ಪ ದೂರ ಬರುವಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಅರ್ಚಕರು ಸಿಕ್ಕರು. ಪ್ರತಿ ಶನಿವಾರ ಸಿದ್ಧಾಪುರ ಸಮೀಪದ ತನ್ನ ಊರಿಗೆ ತೆರಳುವ ಅವರು ೪.೩೦ರ ಬಸ್ಸಿಗೆ ಬಂದಿದ್ದರು. ಮುಂದೆ ತೊರೆಯ ತನಕ ಇಳಿಜಾರಾಗಿದ್ದರಿಂದ ಬೇಗನೇ ಬಂದೆ. ಇಲ್ಲಿದ್ದರು ಕಿರಣ್ ಮತ್ತವರ ಗೆಳೆಯರು. ಎಲ್ಲರಿಗೂ ವಿದಾಯ ಹೇಳಿ ಮುಂದುವರಿದೆ.


ಏದುಸಿರು ಬಿಡುತ್ತಾ ಕೊನೆಯ ತಿರುವಿನ ಬಳಿಗೆ ಬಂದಾಗ ಬಸ್ಸಿನ ಹಾರ್ನ್ ಕೇಳಿಸುತ್ತಿತ್ತು. ಕಾಲುಗಳು ನೋಯುತ್ತಿದ್ದರೂ ಇನ್ನಷ್ಟು ವೇಗವಾಗಿ ಓಡಿದೆ. ರಸ್ತೆ ಕಾಣುತ್ತಿತ್ತು, ಬಸ್ಸು ಕಾಣುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ, ಬಸ್ಸಿನ ಸದ್ದು ಮತ್ತು ಹಾರ್ನ್ ಕೇಳಿಸುತ್ತಿತ್ತು. ಬಸ್ಸು ದಾಟಿ ಹೊಯಿತೇನೋ ಎಂಬ ಕಳವಳ. ಕಡೆಗೂ ರಸ್ತೆ ಬಳಿ ಬಂದಾಗ ಇನ್ನೂ ಬಸ್ಸಿನ ಸದ್ದು ಕೇಳಿಸುತ್ತಿತ್ತು. ಅರ್ಧ ನಿಮಿಷದೊಳಗೆ ಆಗಮಿಸಿದ ದುರ್ಗಾಂಬಾ ಬಸ್ಸನ್ನೇರಿ ಹೊರಟೆ ಉಡುಪಿಯತ್ತ.